Wzrokowiec, słuchowiec, czy kinesteyk - kim jest Twoje dziecko?

Od tego, który typ reprezentuje Twoje dziecko, zależy, jaka forma nauki będzie dla niego najlepsza. Warto zatem go poznać i ułatwić maluchowi poznawanie świata i zdobywanie wiedzy.

Wzrokowiec - zapamiętywanie oczami

Jak sama nazwa wskazuje, wzrokowiec polega najbardziej na swoim wzroku i to właśnie za jego pomocą przyswaja najwięcej informacji. Uwielbia rysować, zdobić, wycinać, ma wyczucie barw. Każdy mały szczegół otoczenia zostanie przez niego zauważony i zapamiętany. Oglądając wystawę w muzeum zapamięta doskonale, co oglądał, opowie o obrazie, który go zachwycił, mimo że może wcale nie słuchać przewodnika. Kupując książeczkę małemu wzrokowcowi, warto wybierać taką z obrazkami, aby łatwiej mógł sobie wyobrazić całą historyjkę. W nauce pomóc mu mogą kolorowe karteczki, zakreślacze, mapy myśli, wykresy, obrazy i zdjęcia.

Każdy typ ma swoje mocne i słabe strony. Problemem wzrokowca może być to, że łatwo się „wyłącza” i nie słucha, gdy na linii wzroku pojawi się coś ciekawego. Warto wtedy odciąć dziecko od tej rzeczy i tym samym sprawić, by maluch słuchał i patrzył na rodzica.

Słuchowiec - praca poprzez słuch

Przez słuchanie następuje proces przyswajania wiedzy u małego słuchowca. Jego uszy „pracują” bez przerwy ;) i w przeciwieństwie do wzrokowca nie potrafi się wyłączyć nawet wtedy, gdy bardzo tego chce lub jest zajęty czymś innym. Jednocześnie dużo też mówi. Uwielbia prowadzić dyskusje i dopytywać o szczegóły. Szybko nauczy się rymowanek, słów piosenek lub wiersza. Zaskakuje często tym, że zna skomplikowane nazwy (np. geograficzne) zasłyszane gdzieś przypadkowo. W nauce można mu pomóc przez rozmowę o przeczytanej właśnie treści, czy obejrzanym obrazku. Słuchowiec powinien raczej czytać na głos niż w myślach, jeśli chce szybko przyswoić materiał. Póki jest mały, będą to robić jego rodzice, co (swoją drogą) ma też dużo innych zalet :). Gdy maluch pójdzie do szkoły i będzie mierzył się ze stosem lektur szkolnych, warto sięgnąć po audiobooki. Stanowią nieocenioną pomoc dla dzieciaków-słuchowców. Warto też znać słabsze strony tego typu. To, w czym dobry jest wzrokowiec, jest udręką dla słuchowca. A więc z większą trudnością będzie zapamiętywał szczegóły na zdjęciach, układał historyjkę obrazkową, czy malował stojące przed nim w wazonie kwiaty

Kinestetyk - doświadczanie i działanie

Ostatni typ – kinestetyk to człowiek, który nie potrafi usiedzieć w miejscu, a więc ciągle jest w ruchu. To tzw. „żywe srebro”, najwięcej bodźców odbiera przez ciało i dotyk. Uwielbia aktywność fizyczną i ćwiczenia z zaangażowaniem rąk i nóg. Tworzenie czegoś, np. lepienie w glinie, z plasteliny, modeliny albo odgrywanie ról to jedne z ulubionych czynności kinestetyka. Jest tu dużo możliwości zabawy i nauki przez zabawę i ruch. Można rzucać piłką sylabizując słowa albo na przykład lepić literki z plasteliny. By lepiej się skupić, dziecko może podczas nauki słówek chodzić po pokoju. Wadą tego typu jest mała umiejętność skupiania uwagi. Mały kinestetyk może mieć trudności z usiedzeniem w szkolnej ławce spokojnie i słuchaniem tego, co mówi nauczycielka. Szybko odłoży kredki, zniechęci go perspektywa słuchania czytanej mu bajki, a nauka nowej czynności wymagająca nieco wysiłku i zaangażowania będzie mu się jawić niewartą uwagi.

Wyróżnia się także typ mieszany, który jest połączeniem wybranych cech z trzech głównych typów przedstawionych powyżej. Nieważne, jaki typ osobowości reprezentuje Twoje dziecko, staraj się nie denerwować, jeśli mu coś nie wychodzi, a zrozumieć i zaakceptować jego mocne i słabe strony. Każde dziecko jest inne i to czyni świat pięknym!